|
|
عوامل تنهايي ولي خدا,منظور امام حسین
+ نویسنده علی مرادی در یک شنبه 24 آذر 1388 |
پرسش: چه عواملي موجب شد امام حسين(ع) با وجود اينكه اسوه ارزش هاي الهي و انساني بود اما تعداد اندكي از مردم با او همراه شدند؟ پاسخ: در زيارت عاشورا به امام حسين(ع) اين گونه خطاب مي كنيم «والوتر الموتور» وتر، به معناي «تنها و يگانه» و موتور، يعني «تنها شده»، يك احتمال درباره اين معنا، يگانگي، منحصر به فرد بودن و بي بديل بودن است. احتمال ديگر اين است كه آن حضرت تنهاست و در اين تنهايي «موتور» است يعني حضرت با نقشه و طرح و برنامه، تنها شده است. به خصوص اگر به اين نكته عنايت شود كه مبارزات امام حسين(ع) مخفيانه و غيرعلني نبود كه بگوييم مردم و مسلمانان از آن مطلع نبودند. زماني كه آن حضرت از مكه خارج شد با صراحت اعلام كرد: كسي كه حاضر است خون خودش را در راه ما بدهد و خودش را مهياي لقاي خدا كرده است، همراه ما كوچ كرده، همسفر ما شود. (لهوف، ص88). يا عنايت به اين مقدمه در اينجا به نحو اجمال به عوامل تنهايي ولي خدا اشاره مي كنيم: 1- شبهه ها و فتنه ها در محيط سياسي اجتماعي امام حسين(ع) شبهه ها و فتنه ها دست به دست هم داده و با تركيب يكديگر ولي خدا را مورد هدف قرار دادند. شبهات فضا را تاريك كرده و فتنه ها تأثيرگذار مي شوند، زيرا در فضاي شفاف و روشن، فتنه ها كارساز نيستند. اعلان بي نيازي نسبت به ولي خدا و طرح «حسبنا كتاب الله» اولين و اساسي ترين شبهه اي است كه از زمان حيات خود پيامبر گرامي(ص) آغاز شد. جريان از اينجا شروع شد كه اسلام نيازي به «ولي» ندارد، بلكه كتاب خدا براي ما كافي است. درحالي كه شيعه و سني به طور متواتر نقل كرده اند كه حضرت به روشني فرمود: «اني تارك فيكم الثقلين، كتاب الله و عترتي» 2- جعل شخصيت در مقابل اهل بيت(ع) بعد از اين كه جلوي نشر فضايل اهل بيت(ع) را گرفتند، كم كم شروع به جعل شخصيت و شخصيت سازي كردند، كاري كه در دنياي سياست رايج است. از اين رو در مقابل علي(ع) كه صاحب فضايل و كرامات است، براي ديگران فضيلت جعل كردند. معاويه گفت: احدي حق ندارد در فضايل علي(ع) و اهل بيت(ع) حديث نقل كند. مرحوم طباطبايي(ره) مي فرمود: «همه كتاب وسايل الشيعه را از اول تا آخر مطالعه كردم تا ببينم چند روايت فقهي از سيدالشهداء(ع) نقل شده است، سه روايت بيشتر پيدا نكردم» معناي اين حرف اين است كه مردم امام حسين(ع) را درحد يك مسأله گو هم قبول نداشتند، درحالي كه ابوهريره ها به اسم صحابي، مراجع فتوا شده بودند. همه اينها نشان مي دهد كه ولي خدا با برنامه ريزي و سازماندهي قبلي تنها شده بود. 3- تعالي اهداف در دستگاه اولياي الهي يكي ديگر از عوامل تنهايي ولي خدا، اين است كه در كار اولياي خدا، هدف، خيلي بالاتر از آن است كه اهل دنيا تعقيب مي كنند. هدفي را كه سيدالشهداء(ع) تعقيب مي كرد، اين نبود كه انسان ها را به رفاه و عيش دنيا يا حتي به آن چيزي كه توسعه مادي و تكامل مادي ناميده مي شود، برساند. اگر هدف اينها بود، خيلي زود انسان ها همراه مي شدند. تأمين شهوات و ارضاي غرايز مردم، هدف اصلي نيست. اگرچه نياز مادي مردم در حكومت ديني و در جامعه اي كه بر محور اولياي خدا شكل مي گيرد به بهترين وجه و در شكل معقول تأمين مي شود، ولي هدف الهي، برتر از رفاه و امنيت مادي و حتي برتر از آزادي مطلوب تمدن هاي مادي و بالاتر از توسعه اي است كه آنها تعقيب مي كنند. از اين رو، هيچ كدام از اولياي الهي در آغاز دعوتشان، به رفاه دنيا دعوت نكردند، با اينكه اغلب بعثتشان در جوامعي بود كه وضعيت مادي بسياري از آنها، وضعيت مناسبي نبود. نمونه اش جامعه جاهلي قبل از نبي مكرم اسلام(ص) است كه ازنظر امنيت و رفاه خيلي عقب افتاده بود، ولي حضرت در آغاز بعثت نفرمود كه اي مردم! وضعتان بد است، دور هم جمع شويد تا اوضاع اقتصادي و سياسي شما را سامان دهم، بلكه با اولويت بحث فرهنگي و اعتقادي و دعوت به مبدأ و معاد شروع و فرمود: «قولوا لااله الاالله تفلحوا» دعوتي كه براي انبيا و اولياي خدا بسيار پرهزينه و سنگين بود. 4- فقدان خدعه، حيله و تزوير در منطق اولياي خدا يكي ديگر از عوامل تنهايي اولياي خدا اين بود كه نمي خواستند با هر قيمتي شده، اگرچه با حيله و خدعه و تزوير مردم را به طرف خود و اهداف موردنظر جلب نمايند، بلكه مي خواستند اگر مردم جذب راه و اهداف آنان مي شوند از روي بصيرت، آگاهي و فهم باشد، زيرا فقط اين نوع آمدن به سوي خداي متعال اصيل و پايدار است. «قل هذه سبيلي ادعوا الي الله علي بصيره» اي پيامبر بگو! اين راه من است كه با بصيرت و آگاهي شما را به آن دعوت مي كنم. در حكومت ديني هدف اين نيست كه به هر قيمت و با هر روشي كه شده مردم را در صحنه نگه داريم، بلكه هدف، روشن شدن حق و باطل و پايداري بر ملاك هاي حق و دوري از ظلم و باطل است. 5- رنگين تر بودن سفره جبهه باطل معمولاً در مقابل اولياي خدا و جبهه مخالفين آن بزرگواران، پول، قدرت و مظاهر دنيوي و شهواني قرار دارد. سفره معاويه رنگين تر بود، و آنان به هر قيمتي كه بود، مي خواستند مردم را جمع كنند و در اين رابطه سران اقوام و قبايل را با پول و ثروت و قدرت، براساس انگيزه هاي مادي جمع مي كردند و توده هاي مردم را در مقابل اولياي خدا قرار مي دادند. درحالي كه امام علي(ع) و امام حسين(ع) و اولياي خدا نمي خواستند طرفدارانشان با انگيزه هاي مادي در ركاب آن بزرگواران بجنگند، و طبيعي است كه اين راه ثقيل و سنگين است و به تعبير مولا علي(ع) صعب و مستصعب است. «ان امرنا صعب مستصعب» همانا راه ما مشكل و مشكل پذير است كه هر كسي توان تحمل آن را ندارد.
نظرات شما عزیزان: سلام خوبی وبلگت خیلی خوشگله خوشحال میشم به وبلاگم سر بزنی ممنون واگه میشه بهد لینکم کن مرسی ************************************************** پاسخ:سلام علیکم ممنون من خدا را شکر خوبم و راضیم به رضای خودش شما چطورید؟ از اینکه به وب من اومدید و نظر گذاشتید ممنونممممممممممممممم. چشم سر می زنم.
|
خبرنامه وب سایت:
آمار
وب سایت:
